තෙමුණු නුබේ දෙකොපුලේ
සුසුම් රටාවේ කඳුළු මවමින්
සිසිලසින් තව තවත් බොඳවුනු
දෑස් අතරින් අවර හිරු නොදැක්කද
මා මගේ යයි
මමද නොසිතනා
මා ඔබේ යයි සිතා
තවත් පසුකර නොයන්න
නැවත එක සැරයක්
හැරී බැලුවා නම්
සුළග රැගෙන ගොස් හමාරයි
ජීවිතයත්, ආදරයත්, හදවතත්
තවත් එක් මිනිසෙකුත්
යලි නොදකින මිරිගුවකට
ඔය දෑසට පෙම් කල වරදට
ආදරෙයි ඒ වචන වලට
ReplyDelete