කාටවත් නොදැනෙන ඒ වේදනාව

සුන්දරවූත් වේදනාකාරීවූත් අතීතයක
ආදරේ හොයපු එක මගේ වැරැද්දක් වෙන්න ඇති.
ජිවිතේ අතරමන් උන එක තැනක ඉඳන්,
ආදරේ මගේ ජිවිතයම කරගත්ත එක,

හදවත ගින්නෙන් දැවිලා අළුවෙන කොටත්
ජීවිතයට ලස්සන ඇස් දෙකක් බලාහිඳීද්දීත්
ඒ ආදරේම ඉල්ලලා කඳුළු වැගිරුව එක,
මිනිස්සු මේ ලෝකේ වැඩිපුරම ආදරේ කරන්නේ
නොලැබුණු දේ වෙනුවෙන් වෙන්න ඇති

කිසිදෙයක් නොලැබෙන බව දැන දැනත්
හිත ඇතුලේ ජිවත්වෙන්නේ මම විතරද..
මතකය ඇතුලේ ඉතුරුවුනු දේවල්..
කැඩිලා ගිය වීදුරුවක් වගේ...
කවදාවත් එකට එකතුකරන්න බැරිවෙයි.
ඒක උඩින් යන හැම පාරකම
වේදනාව ලියවිලා තියෙයි..

මගේ ජීවිතය ඇතුලෙම නොදැනීම
ආයෙත් මට ජිවත් වෙන්න දෙන්න..
එකම දවසකවත්
ආදරය, ජීවිතය, වේදනාව, මතකය
ආයෙත් හැම වැරැද්දක්ම
හැමදේම අතරේ නොවෙනස් වෙයි

තේරුම්ගන්න හිතන්නවත් එපා
පුදුමාකාර විදිහට
කාටවත් නොදැනෙන ඒ වේදනාව
ඇත්තටම ජිවිතයද ?
නොගැලපීමද? නැත්නම් ආයෙත් වේදනාවද ?
සමහරවිට ආදරය වෙන්න ඇති.......!